ردپای دانش بنیان‌ها در توسعه صنعت پتروشیمی

سال ۱۴۰۱ نام تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین را برگزید، سالی که بسیاری از صنایع با بکارگیری از آن رشد خود را رقم زدند، یکی از این صنایع، صنعت پتروشیمی بود که توانست از این طریق افزایش بهره وری و کاهش خام فروشی را محقق کند.

به گزارش ایسنا، شرکت های دانش بنیان، از سال های گذشته تاکنون، سهم و جایگاه خود را در صنعت نفت بسیار زودتر از صنایع دیگر باز کردند، در این میان، صنعت پتروشیمی پیشتازی چشمگیری در این روند داشته و امروز شرکت های دانش بنیان و فناور در افزایش میزان تولید و دسترسی به دانش فنی و تامین تجهیزات و نیازهای فنی صنعت پتروشیمی نقش زیادی دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شرکت های دانش بنیان با عبور از تحریم ها و فشارهای اقتصادی مختلف توانسته اند سدشکن تحریم باشند و صنایع مختلف از جمله صنعت پتروشیمی را در پروژه های از قبل برنامه ریزی شده جهش دوم و سوم و طرح های پیشران کمک کنند.

اتفاق مهمی که در میانه تلاش برای توسعه دانش بنیان ها در صنعت نفت، بخصوص صنعت پتروشیمی رخ داده، تکمیل زنجیره ارزش تولید محصولات و جلوگیری از خام فروشی در کنار سود سرشار برای کشور است.

صنعت پتروشیمی ایران به جایگاه اول منطقه می رسد

صنعت پتروشیمی ایران با بررسی و ارزیابی درست از بازار و آنچه در قالب جهش دوم و سوم خود و پس از آن پیش بینی کرده است، تلاش می کند محصولات خود را متنوع تر از هشت محصول اولیه و پایه یعنی متانول، آمونیاک، اتیلن، پروپیلن، بوتادین و BTX بنزن، تولوئن و زایلین عرضه کند و در این بخش است که پای شرکت های دانش بنیان به میان می آید و پیش بینی می شود، صنعت پتروشیمی ایران با اجرای برنامه های هدفمند در سال ۲۰۲۶ (۱۴۰۴) با ظرفیت تولید سالانه ۵۷ میلیون تن به جایگاه اول منطقه دست یابد.

نجات صنعت با بهره‌گیری از دانش‌بنیان‌ها

طبق گفته کارشناسان این حوزه، آنچه امروز به عنوان هدف مهم و کلان آینده صنعت پتروشیمی  در نظر گرفته شده، توسعه فعالیت های صنایع تکمیلی با هدف کاهش خام فروشی در صنعت پتروشیمی است. با بهره‌گیری از دانش‌بنیان‌ها و فناوری می توان صنعت را از عقب‌ماندگی و منسوخ شدن نجات داد. برای رسیدن به این اهداف شماری اقدام‌ها انجام شده است. برای نمونه مراکز نوآوری در مجتمع‌های پتروشیمی راه‌اندازی شده که برای آینده این صنعت مطلوب بوده، همچنین برای ارزیابی شرکت‌هایی که چه مقدار به سمت دانش‌بنیان‌شدن می‌روند هم اقدام‌های انجام شده است.

 امروزه هدف، قطع خام فروشی و استقلال اقتصادی یکی از پیش شرط های اجرای پروژه های صنعت پتروشیمی بوده و اجرای پروژه های تکمیل زنجیره ارزش و طرح های پیشران، فعال سازی صنایع کوچک و پارک های صنعتی و شیمیایی به همین منظور بوده است.

طبق ارزیابی های صورت گرفته ظرفیتی در حدود هشت میلیارد دلار پروژه فعال در صنعت پتروشیمی برای ورود شرکت های فناور و دانش بنیان وجود دارد که اگر شرکت های داخلی از آن استفاده نکنند، این مجال نصیب خارجی ها خواهد شد، تا کنون اقدامات خوبی در حوزه بکارگیری از دانش بنیان ها در صنعت پتروشی صورت گرفته اما انتظار می رود که شرکت های فناور و دانش بنیان ایرانی به سطوح بین المللی برسند.

 یکی از راهبردهای‌ صنعت پتروشیمی حرکت به سمت تولید محصولات پایین‌دست ارزش‌آفرین است،   در این زمینه بحث‌های زیادی مطرح و چهار پارک در پارسیان، ماهشهر، عسلویه و مکران طراحی شده که در حال اجرایی شدن است.

رشد سالانه ۴.۵ درصدی تقاضای جهانی برای محصولات پتروشیمی

براساس پیش‌بینی‌ها، تقاضای جهانی برای محصولات پتروشیمی سالانه حدود ۴.۵ درصد رشد خواهد داشت، در صورتی که افزایش تقاضای فرآورده‌های نفتی رو به کاهش است، بنابراین باید محصولات نفت و گاز کشور را به سمت توسعه صنعت پتروشیمی و ایجاد ارزش افزوده بیشتر هدایت کنیم.

طبق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، ظرفیت صنعت پتروشیمی تا ۱۰ سال آینده از ۹۰ میلیون تن کنونی به نزدیک ۲۰۰ میلیون تن در سال خواهد رسید و دو برابر خواهد شد که نقش تعیین‌کننده‌ای در جریان تحریم‌ها در ارزآوری برای کشور خواهد داشت.

هم اکنون بیش از ۱۸۰ شرکت داخلی در زمینه حل مشکلات پلنت ها، تولید و لایسنس و دانش فنی با هدف راه‌اندازی خطوط و طرح‌های جدید، افزایش بهره‌وری، تقویت و حمایت از صنایع ساخت داخل و انجام امور پژوهشی و تحقیقاتی کاربردی، در صنعت پتروشیمی فعال هستند، بی شک استفاده از پتانسیل دانش بنیان ها در این عرصه می تواند بسیار کمک رسان باشد تا علاوه بر ارزآوری در حوزه خودکفایی بیشتر نیز گام برداریم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: پتروشيمي دانش بنیان خودرو مسكن مهر مهرداد بذرپاش وزير راه و شهرسازي ايران خودرو هشتگرد قيمت نفت شهر جدید هشتگرد خودرو مسكن مهر مهرداد بذرپاش وزير راه و شهرسازي شرکت های دانش بنیان دانش بنیان ها صنعت پتروشیمی خام فروشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۹۴۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانش‌بنیان‌ها برای توسعه قدرت فناورانه چه امکاناتی نیاز دارند؟

محمدی شیران مدیرعامل و کارآفرین دانش‌بنیان در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: زمانی که در مورد اقتصاد دانش‌بنیان صحبت می‌کنیم، بجز جنبه مالی آن باید به بهره‌های سیاسی آن نیز توجه کنیم. اینکه گفته می‌شود که گوشی پاناسونیک ژاپن روی میز رییس جمهور کشوری است که این کشور را بمباران اتمی کرده است یک شوخی نیست بلکه نمادی از هیبت نفوذ سیاسی با محصولات فناورانه است.

وی ادامه داد: محصولات فناورانه ایرانی در دو وجه امنیتی نیز بر بازار تاثیر دارند. یک وجه در خرید و امتیاز خاص امنیتی این محصولات است و وجه دیگر در نقطه عکس آن یعنی خرید نکردن محصولات فناورانه ایرانی توسط برخی کشور به دلایل امنیتی نهفته است؛ یعنی برخی کشور‌ها توانایی استفاده از محصولات ایرانی را ندارند، چرا که در معرض خطر قرار می‌گیرند.

بحث کریدور‌های حمل و نقل مسئله است

این صاحب کسب وکار دانش بنیان ادامه داد: دنیای استفاده از اهرم انرژی برای اعمال فشار بر دیگر کشور‌ها به پایان رسیده است و هم اکنون بحث کریدور‌های حمل و نقل مسئله است؛ اما این موضوع نیز محدود به شرق آسیا و خاورمیانه و اروپاست. پس می‌توان گفت که مسئله پررنگ امروز بازدارنگی فنی است؛ یعنی کشور‌ها به صورت عامدانه از شرکت‌های دارای سطح دانش فنی بالا و به نوعی دانش بنیان حمایت می‌کنند تا با تولید محصولات فناورانه و فروش آنها در بازار‌های هدف، از لحاظ فنی به آن کشور نفوذ کنند و آن را تحت سلطه درآورند.

وی تصریح کرد: به عنوان مثال امارات اولین کشوری است که وزارت هوش مصنوعی دارد و همچنین نمایشگاهی به نام جی‌تکس را برگزار می‌کند که در قاره آفریقا هم اکنون خود را به عنوان قطب تکنولوژی مطرح کرده است. با این اوصاف می‌بینم که هیچ کس دیگر جرات تحریم کردن کشور‌هایی مثل چین و ژاپن را ندارد؛ چرا که این کشور‌ها به گونه‌ای سطح نفوذ تکنولوژی خود در دیگر کشور‌ها را گسترش داده اند که تحریم آنها به معنای از کار افتادن بسیاری از لوازم کاربردی است.

دانش بنیان‌ها برای بسط قدرت فناورانه چه امکاناتی نیاز دارند

شیران گفت: اولین موضوع این است که به لحاظ تحریمی شرکت‌های ما از دسترسی آزاد به منابع اطلاعات فناوارانه دنیا محروم هستند و حتی اگر محصول پیشرفته‌ای هم در ایران تولید شود به آن اجازه فروش در دیگر کشور‌ها که در اشراف سیستم بانکی و اطلاعاتی غرب وجود دارد، داده نمی‌شود.

وی ادامه داد: باید در نظر داشته باشیم که یک فرد ایرانی در بسیاری از کشور‌ها حتی حساب تجاری نمی‌تواند افتتاح کند؛ و این یعنی تحریم‌های ظالمانه غرب ملیت ایرانه را هدف گرفته است. از این رو لازم است که تمهیدات برای رفع مشکل تحریم‌ها اندیشیده شود. دوم آن‌که ما به دلیل فاصله‌ای که ایجاد شده است، شرکت‌های ما ادبیات مورد نیاز و شناخت از فضای خارج از کشور را در اختیار ندارند.

این فعال اقتصادی اظهار کرد: سومین مورد به نرخ وحشتناک ارز برمی گردد. با توجه به نرخ بالای خرید ارز در ایران، شرکت‌های دانش بنیان برای بحث تبلیغات و بازاریابی در خارج از ایران با هزینه‌های سرسام آوری روبرو می‌شوند که سرمایه هنگفتی را می‌طلبد.

اهمیت وجه امنیتی و سیاسی توسعه محصولات فناورانه

شیران در ادامه ضمن تاکید بر اهمیت وجه امنیتی و سیاسی توسعه محصولات فناورانه اظهار کرد: تاثیر دیگر توسعه صادرات محصولات دانش بنیان در ایجاد بازدارندگی است. یعنی صادرات برخی از محصولات دانش بنیان و فناورانه باعث ایجاد بازدارندگی سیاسی و امنیتی می‌شود. این تاثیر به حدی مهم است که برخی از کشور‌ها برای آن به شرکت‌های دانش بنیان خود یارانه و تهسیلات اعطا می‌کنند.

وی ادامه داد: به عنوان مثال ژاپن برای حضور تویوتا در خاورمیانه یارانه پرداخت می‌کند. سوال اینجاست که چرا این کار را انجام می‌دهد؟ تجربه کار با شرکت‌های بین المللی نشان می‌دهد که بسیاری از آن برای به دست آوردن عنصر بازدارندگی برای کشور مطبوع خود به شدت تلاش می‌کنند؛ چیزی که در ایران در مورد آن صحبت نمی‌شود.

انتهای پیام/